Değerli müşterimizin Pamucco hikayesi… İnsanın fıtrata dönüşünün en doğal örneklerinden… Çok önemli sorular barındırıyor. Biz çok severek okuduk bu hikayeyi. Umarız sizler de keyifle okursunuz.
Pamucco Hikayem
Aslında her şey sırıklı yorganları hatırlamamla başladı. biz küçükken, annem arada bir o yorganları söker, kılıfını yıkar, kurutur sonra da yorganı salonun ortasına serip biri beyaz biri renkli iki kılıfı yorganın üzerine dikmeye başlardı. Nevresim yaygınlaşalı bu zahmet de hayatımızdan çıkmıştı. İki haftada bir nevresim, yastık kılıfı, çarşaf ne varsa çıkarıp makineye atma özgürlüğüne sahiptik. O eski yorganları sıkıysa iki haftada bir temizleyin, kalabalık bir evde başka iş yapmaya vakit kalmazdı muhtemelen…
2017 Haziran. Bir şeyleri yıkamak bu kadar kolaylaştıysa neden kimse yıkanabilir bebek bezi üretmiyordu? Son otuz yıl içinde ne kadar ucuzlamış olursa olsun aslında bebek bezi halen önemli bir masraf iken, en küçük bütçeli ailelerde bile neden sentetik bebek bezi tercih ediliyordu? Hem çevre de kirlenmezdi. Acaba bunu akıl eden olmuş muydu?
2017 Temmuz. Köydeyim. Köy demek çöp kutusunun olmadığı yer demek. Karpuz kabukları halamın ineklerine, balkondan aşağı döktüğümüz yemek artıkları komşu evlerden bizim bahçeye giren tavuklara, onların yemedikleri de toprağa yarıyor. Bidonlara, şişelere, plastik kaplara su, salça, tohumlar, zirai gübreler konuyor. İşe yaramayan gazeteler, küçük kağıtlar, ambalajlar genellikle üstünde yemek pişen ateşe atılıyor, bebek bezleri, hasta bezleri ve kadın pedleri ise ilçeye giden yol üzerinde sonu dereye bağlanan uçurumdan aşağıya…
Çöplerin koca kamyonlar tarafından alınıp bilinmeyen bir yere götürülmediği köy ekosisteminde, bebek bezi meselesi yine aklıma takıldı. İnternette kısa bir araştırma, yolumu dünyayı kurtaran kadınlar diye bir bloga çıkarıyor. Vay be. Benden önce düşünmüşler mevzuyu. Yalnız yıkanabilir bebek bezleri değil, kadın pedleri de varmış meğerse. Hem de birkaç farklı markanın. Haberim yokmuş. Tabi, sürekli satılabilir bir meta değil, dolayısıyla reklamı yapılabilir bir meta da değil. Dünyadaki her kadının 15 yaşından 55 yaşına kadar her ay satın alabileceği bir nesne üreten kapital zeka, tabi ki her reklam arasında en az bir ped ve bebek bezi reklamı yayınlatır. Fakat kimse yıkanabilir bezlerin varlığından haberdar olmaz.
Halen köydeyim. Kullanılmış pedlerimi yaktım. Yakmak da pek çevreci bir tavır değil ama uçurumdan aşağı öylece atmaktansa yakıp kül olduğunu görmeyi tercih ettim.
2017 Ağustos. İstanbuldayım. Son bir aydır okuduğum yazılar nedeniyle sentetik pedlerden iyice soğudum. Üstelik çöpe ped atmak istemiyorum. Evde iç başörtüsü yapmak üzere kestirdiğim ama kullanamadığım 60×60 cm’lik mermerşahi kumaşlar var. Kumaşları 30×30’luk dörder eşit kareye böldüm. Yıkadım, ütüledim. Üçe katlayıp sentetik pedlerin üzerine koyacağım..
Dünyayı Kurtaran Kadınlar’da bahsi geçmişti… Kullanılmış sentetik pedlerin görüntüsü kanama miktarı konusunda yanıltıcı oluyor diye. Hakikaten öyle imiş. Üstelik tülbentten az kalın mermerşahi kumaş bile üçe katlandığında ne kadar geçirimsizlik kazanıyor. Yaz günü tenime değdikçe sinirlerimi zıplatan plastik hissini bile bertaraf etti. Yalnızca kumaşın kapatamadığı o kanat kısımlarını hissediyorum. Yıkayıp kurutması da kolay oldu.
Bir ay daha geçti. Sentetik pede hiç geri dönesim yok. Evde ped stoğum var, ancak kumaş ped alacak param yok. Pamucco Üsküdar’da bir sokak festivalinde stant açmış. Gidip görmem lazım ürünlerini.
Kardeşim pek anlam veremediği bu şeyleri bana doğum günü hediyesi olarak aldı. Beşli paket; dışı mor, içi pamuk gibi beyaz. İçi de renkli olacak sanıp çekinmiştim. Beyaz severim.
Geçen ay kullandığım sekiz parça mermerşahi kumaş, beş adet kumaş ped, canım çamaşır makinem ve yaz güneşi sayesinde bir haftayı sentetik pede tamah etmeden atlatabildim. Dışarda bir işte çalışmıyor olmam bu süreci kolaylaştırdı.
Dört-beş aydır bir paket pamucco ve mermerşahi kumaşlarımlayım. Sayısı az ama sık sık yıkayıp kurutup kullanıyorum. Yıkamaya üşendiğim için bir seferliğine uyurken sentetik ped kullanmayı denedim, verdiği hisse yarım saat dayanabildim ancak ve yataktan kalktım ve değiştirdim.
Elime para geçince bir normal beşli paket daha bir de üçlü gece paketi aldım Pamucco’dan. Bir de kirli torbası. Artık sürekli yıkayıp kurutmam gerekmiyor. Bir haftanın sonunda topluca yıkasam yeterli oluyor.
2018 Mayıs. Memlekete gittim. Yıkanabilir ped kullanmakta ilk kez biraz zorlandım. Lekelerin kolay çıkması için hemen elde soğuk su ile yıkayıp dışarda kurutmak iyi oluyor. Sık çıkılan ve oturulan bir balkonumuz olduğu için banyoda kapaklı bir kutuda biriktirmek zorunda kaldım.
2018 Temmuz. Bir yıldır neredeyse hiç sentetik ped kullanmadım.
1991 yılının kışında iki günde bir, bir leğen dolusu bebek bezini elinde yıkamak zorunda kalan annem, 2002 yılında doğan çocuğunu sentetik bezlerle büyüttü. Neden? O zahmetli günlerin acı hatırasından. çamaşır makinemiz vardı, paramız yoktu, ama yine de o sentetik market bezlerini kullandık. Kullanıp attığımız her plastik, içtiğimiz suya, soluduğumuz havaya karışırken, yıkanabilir bir alternatifimiz olduğunu bilsek sırf daha hesaplı diye onu tercih ederdik.
Her şeyin plastiğe döndüğü bu günlerde, insan arada durup elindeki nesneye bakmalı ve sormalı. Halen bu plastik şeyi kullanmak zorunda mıyım, yoksa daha hesaplı, daha temiz, daha sağlıklı bir alternatifim var mı? Yaşasın sırıklı yorganlar, yaşasın mermerşahi kumaşlar ve teşekkürler tüm yıkanabilir bez üreticileri.
Melike Ö.
